zatrzymane chwile oraz światełko w tunelu :)

I znowu upłynął szmat czasu. Sporo się działo.
Przeżyłam 35. urodziny (współczujące: "to już teraz chyba niedługo umrzesz, mamo" z ust Anielki :)
Przeżyliśmy okres Okołowielkanocny - udało nam się uczestniczyć w komplecie rodzinnym w całym Triduum Paschalnym włączając w nie Jadzię co zaowocowało trwającym do dzisiaj ogromnym zainteresowaniem liturgiczno - teologicznym u naszej najmłodszej. Próbki pytań, którymi jestem zarzucana od tego czasu:
- a dlaczego Pan Jezus płakał?
- a dlaczego Pan Jezus tam wisi?
- a czemu ma tak nogi złożone? (o stopach przebitych gwoździami)
- a po co ta zasłona? (o fioletowej chuście)
- a te drzwi, czemu otwarte? (o uchylonym Tabernakulum)
- a kto nas swoją Krwią częstuje? Pan Jezus? Na krzyżu? (kto zgadnie, skąd to wzięła? :)
- a mamo, jaka jest ta piosenka i kieliszku i o panu? (podpowiem: chodzi o Wielkoczwartkowy psalm śpiewany u nas w czterogłosie idący: "Ten Kielich, który daje Pan...")
- a jabeł (sic!) to gdzie mieszka? (pada podejrzenie, że u nas za kanapą w pokoju z komputerem)
- Pan Bóg jest tam w niebie? A kiedy przyleciał?

i w ten deseń po wielokroć w ciągu dnia. Przy czym jednorazowa odpowiedź jej nie satysfakcjonuje, pytania wracają jak bumerang. Lekko to deprymujące, jako, że trzeba obmyślić odpowiedź i jeszcze dostosować ją do małego umysłu. Co nie zawsze się udaje.

Poza tym ruszyłam z ogrodem, dzisiaj pada, więc nie mogę dosiać pietruszki do wysianej wcześniej marchewki. Oraz groszku. Ale podobno ma być lepiej pogodowo.

Taras już wygląda całkiem rekreacyjnie, jeszcze kilka rzędów desek, wzrost temperatury i będzie można usiąść z kawą. Lub śniadaniem... mmm...

Wykonałam też chustę. Jest to prawdziwa rekordzistka - powstawała przez trzy tygodnie - nawet rock island tyle mi nie zajęła. Ale to wynika z mojej obecnej opieszałości i niemożności przełamania poczucia dyskomfortu pojawiającego się wraz z wzięciem drutów do ręki. Ale walczę z tym :)

Uszyłam również sukienkę dla Anielki, ale nie pokażę jej jeszcze gdyż wymaga liftingu :)

Komputer działa na mnie jakby mniej tłamsząco, istnieje wobec tego nadzieja, że będzie mnie tutaj więcej. Aczkolwiek będę się chyba starała, by nie tak dużo, jak to było wcześniej, ponieważ rodzina i dom zdecydowanie na tym zyskują :)
Pozdrawiam Was Wszystkie życząc, ach, wiosny!!!