osiem lat

Dzisiejszy wpis poswięcony w calosci Krzysiowi. Który osiem lat temu mial kilka godzin zaledwie :) Inspirujące i czasami trudne jest osmioletnie rodzicielstwo, rozbijamy się o gniewne slowa: "Nie traktuja mnie, jakbym byl dzieckiem!!!", walczy wewnętrznie w naszym synu dziecko i stający się powoli mlodzian, niemniej lata te cudne... Zachwycam się jego obowiązkowoscią szkolną (legnie za to domowa :) - tak naprawdę do zeszytów zaglądam raz na kilka miesięcy i to raczej w celu udzielenia pochwaly. I gdy potrzebuję wsparcia wewnętrznego na widok balaganu w pokoju :)))
Sportowa fascynacja trwa, życzeniem urodzinowym byl strój bramkarza. Obecnie, gdy piszę te slowa, panowie oraz Anielka ukladają wspólnie podlogę w jednym z pokoi na piętrze. Multizadaniowe nam dziecko rosnie - lubi gotować, malować, próbowal nawet robić na drutach. Nadal tańczy na Warmii - zdjęcia czekają na wpis, którego nie mam czasu zrobić. Biegam ostatnio bardzo, aparatu nie mam kiedy chwycić bo i dom stal się domem podwórkowym z racji na porę roku (ledwo zdążę sobie kawę zrobić i chwycić ją po pracy wychodząc wyciągana przez Jadzię przed dom). I nadal nie mogę pisać komentarzy. Próbowalam przeeglądarki Mozilla - blogspot nawet się nie wlącza. Hmmm...
A oto jubilat w ujęciach z ostatniego miesiąca: