szerokotorowo

Gdyby tak spróbować określić zasadę mojego funkcjonowania w ostatnim czasie takie właśnie określenie byłoby najbardziej słuszne. Zajmowanie się jedną rzeczą na raz stało się dla mnie synonimem olewactwa (to chore, wiem). Karmiąc Faustkę robię sobie kawę, czytam książkę, odkurzam podłogi, mieszam zupę, doglądam lekcji, przeglądam internet. Robiąc na drutach, oglądam wieczorem filmy, czytam książki, smażę naleśniki (jest tyle niespożytkowanego czasu między wlaniem ciasta na patelnię, odwróceniem placka na drugą stronę i w końcu ześlizgnięcia go na talerz...), stoję czasem w samochodowym korku. Idąc z dziećmi na spacer planuję, jak rozegrać posunięcia w domu by zyskać jak największą oszczędność, jak się wyrobić. Tak, jak dzisiaj; wracałam z Jadzią i Tynią, wiedziałam, że muszę SZYBKO: wkroić kupioną marchewkę do zupy, przywieźć drewna do kominka zanim ten wygaśnie - już się wypalała resztka z rana, skończyć szyć kołderkę, rozłożoną na stole w jadalni (musiałam szyć na dole ze względu na Tysię), nakarmić ssaka, głodnego po spacerze. I wyprowadzić Burgera.
W pewnym sensie stawia mnie to do pionu. Bycie w domu, brak systematyzacji dnia przez uregulowane godziny pracy mogą być bardzo niebezpieczne dla charakteru :) Oczywiście, nie jestem tak zorganizowana, jak to wygląda na podstawie tego wpisu. Do czegoś takiego dążę. Albo chcę dążyć :) Stąd też zapewne druty i szycie - jako antidotum na możliwość spędzenia wolnego czasu na oglądaniu telenoweli :)
Dzisiaj nieco wolniejsze popołudnie - Krzyś pojechał do kolegi, Anielka z gorączką i Jadzik bez gorączki słuchają audiobooka, Tysiol śpi. A ja się integruję z netem :)
Udało mi się skończyć kilka rzeczy - mam porobione zdjęcia, mnóstwo pomysłów na wpisy, świetną książkę dla dzieci do polecenia... nie mam kiedy.
Na razie pokażę zrobioną w tempie ekspresowym chustę holden shawlette - pojedzie ona na... targi ślubne :) Poszerzam ofertę :) Ale o tym też później. Na razie zdjęcia -

chusta robiona na szybko z himalayi casmir, za którą nie przepadam, co prawda. Jednak była to jedyna włóczka, z moich zapasów w kolorze nadającym się na ślub, której długość nie przekraczała kilometra w motku - a udzierg miał być szybki :)

Na końcu, przy bordiurze ma wrabiane przezroczyste koraliki

Pozostając w temacie drutów pokażę skończone wczoraj (w sumie to dzisiaj o 1. w nocy) mitenki do kompletu z szalem koralikowym: