Pod nóż poszła pierwsza z dyń - Jadzia wybrała najmniejszą :) Poszukałam w internecie nowego sposobu konserwowania, krojenie w kostki tak twardego warzywa pozostawia za sobą bolące nadgarstki, poza tym kostki zajmują dużo miejsca w zamrażarce. Postawiliśmy więc na mus z cząstek opiekanych pierwotnie w piekarniku:
Po wyjęciu uzyskuje się cudny kolor i aromat
Obiad, oczywiście zaczynał się zupą z dyni...
Krzyś przezywa zbliżający się za tydzień koncert, na którym mają mieć wejście również dzieci uczestników - szykuje się z dużym zaangażowaniem :)
siostry... nadal w doskonałej komitywie. Czasem zastanawiam się, czy Anielce bliżej jest mentalnie do starszego "Bliżej" Krzysia, czy do Jadzi, młodszej o znaczniejszą ilość lat... W chwili, w której to piszę, siedzą za mną na kanapie ukryte za ogromnym słownikiem obrazkowym postawionym na ugiętych w kolanach nogach. Z dużą radością oglądają obrazki, Anielka usiłuje wprowadzać kolory w świat siostrzany :)
A tutaj moja chusta, którą będę robiła, mam nadzieję, krócej niż Odyseusz wracał do domu. Chociaż chyba niewiele krócej :) Nawet nie podejmuję się liczenia ilości oczek w rzędzie, które teraz przerabiam :)
Piękny wzór. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńA co dalej z ta opiekaną dynią? Bo idę właśnie gotować zupę, a zostanie jeszcze pół dyni do przerobienia. Placki były wczoraj :)
OdpowiedzUsuńMam trzy pytania:
OdpowiedzUsuńjak robisz mus z dyni?
co śpiewa Krzyś?
co to za wzór na chuście?
A na koniec powiem, że lubię tu do Ciebie zaglądać, bo jest kreatywnie, ciepło i rodzinnie :)
z jednej części upiekłam ciasto - właśnie je konsumujemy :) Całość przepuściłam przez praskę i mrożę w partiach na zupę. I ciasta. I placki. I pierogi. Etc :)))
OdpowiedzUsuńBellis:
OdpowiedzUsuń1. dynie opiekam przez jakieś 20 min (może być dłużej, jeśli dynia w dużych kawałkach.) W każdym razie musi w nią spokojnie dać się wbić widelec. Potem rozdrabniam blenderem (po uprzednim obraniu ze skóry). Ponieważ wczoraj mój blender zaliczył podłogę i odmówił współpracy przepuściłam dynię przez wyciskarkę do ziemniaków :) I taką formę mrożę i zużywam do dalszych eksperymentów.
2. Krzyś śpiewa piosenkę naszych przyjaciół "Święte bobasy", którą to mają zadebiutować dzieci członków zespołu, z którym mąż mój właśnie jest na wyjeździe :) Piosenka rewelacyjna, jak już będzie nagrana, to ją niewątpliwie tutaj zademonstruję.
3. Na chuście jest początek ażuru z tego wzoru: http://www.ravelry.com/patterns/library/regrowth. Zdaje się, że on jest zaczerpnięty z echo flower.
Tutaj tak miło jest, bo tylko miłe rzeczy opisuję, te mniej miłe skrzętnie pomijam, jak zapewne większość nas... :))) Ale niemniej bardzo się cieszę, że tak napisałaś. Ja z kolei się zastanawiam, czy jesteś fotografem :)
No i od razu nasuwa się pytanie - co to za zespół? :) Pochwal się koniecznie, jak już nagracie piosenkę!
OdpowiedzUsuńDzięki za przepisy na dynię i na chustę :)
Moja Droga, ja nawet nie stałam koło fotografa :)
Ann, zapowiada się coś pięknego...
OdpowiedzUsuńDziękuję za namiary w poprzedniej notce :)
Ale ciekawa ta zupa z dyni ,wygląda smakowicie ,nigdy nie jadłam !!!!Chusta prześiczna będzie!!!
OdpowiedzUsuńpysznie sie zrobiło w tym poscie ;))) i kolory smakowite i obiad wyglada kusząco, nie mówiąc o wzorze drucianym
OdpowiedzUsuńBellis, tom zdziwiona okrutnie, zakładałam, że się latami uczyłaś fotografii :)))
OdpowiedzUsuńKasiu, bardzo proszę, mam nadzieję, że trafiłaś na włóczkę
malaala - zupa z dyni to u nas furora - no, może w damskiej części rodziny, ale a to bezsprzecznie
nietylkoSZALeństwo - zasługa kolorystyczna nie moja - i dynia i wełny nie spod mych rąk wyszły farbiarsko. Ale uwielbiam te barwy...
cudnie:) Ania przepis na zupę pls:) co jeszcze z dyni robisz bo mam połówkę a przygodę z dynią zaczęłam wczoraj gulaszem:D
OdpowiedzUsuńa chusta BARDZO w moich kolorach - cudna:)