Jak to z misternymi planami bywa...

... z jakiego to było filmu, nie pamiętam, gdzie padał tekst na temat tego misternego planu właśnie.

Miałam takowy. Na wtorek.

Dzieci starsze od poniedziałkowego wieczoru u moich rodziców. Więc do północy poniedziałkowej kroiłam, podszywałam, podprasowywałam fizeliną materiały na 4 portfele. Wiosenne miały być, bo takową potrzebę czułam.

I planowałam, jak to we wtorek, jak Jagódka pójdzie spać, ja sobie siądę do mojej NOWEJ MASZYNY, jak ja sobie siądę, sobie siądę...

I tu właśnie plan się udał w miejsce określone niecenzuralnie przez tego człowieka z niepamiętamjakiegofilmu. :)

Jagodzińskiej dolegliwości opisane drzewiej nie przeszły wcale, wręcz się spotęgowały wzmagając jej ogólne rozdrażnienie, i windując emocje na skraj przepaści. Dzień spędziłyśmy pomiędzy jej dzikimi rykami a szaleńczym entuzjazmem - lawirując pomiędzy nimi udało mi się przeszyć kawałek portfeli dwóch. Bo spała - uwaga - dwa razy po 25 minut (a ma pół roku niecałe)

Nocą nadrobiłam to, co zaplanowałam na dzień

oto trzy wiosenne portfele:

z zewnątrz:

po otwarciu:
fiolecik (zestaw jak w jednej z kosmeTYCIUNI):

ten jest z szarego płótna drukowanego w kwiaty, te różowe kieszenie nie są wcale takie żarówiaste, to jest taki fajny, intensywny, ale zgaszony róż. No i, oczywiście - ozdobny ścieg z mojej Janome na kieszonkach :)

Osobiście, mimo że najbardziej lubię fiolecik (ale to zamiłowanie jeszcze sprzed wybuchu mody), najbardziej podoba mi się właśnie ten ostatni.

Proweniencji materiałów użytych chyba już nie muszę podawać... :)