Czas przejścia

Tydzień pomiędzy Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem jest dla mnie jakby wyrwany z kontekstu całego roku. Intensywność przeżyć podczas dni okołoświątecznych w połączeniu z przygotowaniami do zjazdu znajomych na noc sylwestrową odbywającą się rokrocznie w naszym domu (przyjeżdżają ci, którzy mają dzieci :) sprawia, że codzienność nabiera całkiem innego znaczenia. Przez ostatni tydzień nie byłam w żadnym sklepie, niemal nie wychodziłam z domu (chore dzieci), wyjadaliśmy resztki z lodówki, przyjmowaliśmy dzieci zaprzyjaźnione na noclegi (tzn te dzieci, których rodzicom nie straszne były nasze infekcje). Czas płynął jakoś tak całkiem obok.
Stół, który jeszcze w ubiegły weekend wyglądał tak (i to tylko połowa zgromadzonych przy nim osób załapała się na zdjęcie)

w ciągu tego tygodnia nabrał innego wyglądu - aczkolwiek też odświętnego (na codzień nie używam obrusów w obawie przed ich zjechaniem na ziemię wraz z całą zawartością blatu)

Czytaliśmy książki, które znaleźliśmy pod choinką (tym razem pod nóż poszła anielkowa "Mała Czarownica", przy której zaśmiewaliśmy się do rozpuku). Ponieważ do wykończenia miałam kilka kominów, które nie wymagały zaabsorbowania z mojej strony lektura szła bez problemu. Ale udało mi się też skończyć jeszcze jedną chustę miłorząbową - tym razem zaczęłam robić ją od kaptura - w jednym kawałku i przyznam, że to najlepsze rozwiązanie niż doszywanie okrycia głowy na końcu. Ponieważ u nas dzisiaj leży śnieg (tak! Cały centymetr!) więc zdjęcia robiłam na wariata bo wyskoczyłam bez kurtki - nie udało mi się złapać koloru.